Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
di più... | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
significato | |
Presente | |
arguĕre | incolpare |
Coniugazione di: arguo, arguis, argui, argutŭm, arguĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva (Ita) = asserire, denunciare, dimostrare, accusare, provare, incolpare, (eng) = prove, assert, accuse, convict, condem,   (esp) = probar, demostrar, hacer constar, denotar, denunciar, acusar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego arguo tu arguis ille arguit nos arguīmus vos arguītis illi arguunt | Io incolpo Tu incolpi Egli/Ella/Esso incolpa Noi incolpiamo Voi incolpate Essi/Esse/Loro incolpano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego arguēbam tu arguēbas ille arguēbat nos arguebāmus vos arguebātis illi arguēbant | Io incolpavo Tu incolpavi Egli/Ella/Esso incolpava Noi incolpavamo Voi incolpavate Essi/Esse/Loro incolpavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego argui tu arguisti ille arguit nos arguĭmus vos arguistis illi arguērunt, arguere... | Io incolpai Tu incolpasti Egli/Ella/Esso incolpò Noi incolpammo Voi incolpaste Essi/Esse/Loro incolparono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego argui tu arguisti ille arguit nos arguĭmus vos arguistis illi arguērunt, arguere... | Io ho incolpato Tu hai incolpato Egli/Ella/Esso ha incolpato Noi abbiamo incolpato Voi avete incolpato Essi/Esse/Loro hanno incolpato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego arguĕram tu arguĕras ille arguĕrat nos arguerāmus vos arguerātis illi arguĕrant | Io avevo incolpato Tu avevi incolpato Egli/Ella/Esso aveva incolpato Noi avevamo incolpato Voi avevate incolpato Essi/Esse/Loro avevano incolpato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego argui tu arguisti ille arguit nos arguĭmus vos arguistis illi arguērunt, arguere... | Io ebbi incolpato Tu avesti incolpato Egli/Ella/Esso ebbe incolpato Noi avemmo incolpato Voi aveste incolpato Essi/Esse/Loro ebbero incolpato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego arguĕram tu arguĕras ille arguĕrat nos arguerāmus vos arguerātis illi arguĕrant | Io avevo incolpato Tu avevi incolpato Egli/Ella/Esso aveva incolpato Noi avevamo incolpato Voi avevate incolpato Essi/Esse/Loro avevano incolpato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego arguam tu argues ille arguet nos arguēmus vos arguētis illi arguent | Io incolperò Tu incolperai Egli/Ella/Esso incolperà Noi incolperemo Voi incolperete Essi/Esse/Loro incolperanno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego arguĕro tu arguĕris ille arguĕrit nos arguerĭmus vos arguerĭtis illi arguĕrint | Io avrò incolpato Tu avrai incolpato Egli/Ella/Esso avrà incolpato Noi avremo incolpato Voi avrete incolpato Essi/Esse/Loro avranno incolpato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego arguam tu arguas ille arguat nos arguāmus vos arguātis illi arguant | Io incolpi Tu incolpi Egli/Ella/Esso incolpi Noi incolpiamo Voi incolpiate Essi/Esse/Loro incolpino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego arguĕrem tu arguĕres ille arguĕret nos arguerēmus vos arguerētis illi arguĕrent | Io incolpassi Tu incolpassi Egli/Ella/Esso incolpasse Noi incolpassimo Voi incolpaste Essi/Esse/Loro incolpassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego arguĕrim tu arguĕris ille arguĕrit nos arguerĭmus vos arguerĭtis illi argu;ĕrint | Io abbia incolpato Tu abbia incolpato Egli/Ella/Esso abbia incolpato Noi abbiamo incolpato Voi abbiate incolpato Essi/Esse/Loro abbiano incolpato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego arguissem tu arguisses ille arguisset nos arguissēmus vos arguissētis illi arguissent | Io avessi incolpato Tu avessi incolpato Egli/Ella/Esso avesse incolpato Noi avessimo incolpato Voi aveste incolpato Essi/Esse/Loro avessero incolpato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego arguĕrem tu arguĕres ille arguĕret nos arguerēmus vos arguerētis illi arguĕrent | Io incolperei Tu incolperesti Egli/Ella/Esso incolperebbe Noi incolperemmo Voi incolpereste Essi/Esse/Loro incolperebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego arguissem tu arguisses ille arguisset nos arguissēmus vos arguissētis illi arguissent | Io avrei incolpato Tu avresti incolpato Egli/Ella/Esso avrebbe incolpato Noi avremmo incolpato Voi avreste incolpato Essi/Esse/Loro avrebbero incolpato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
argue arguite Futuro arguito arguito arguitote arguunto | incolpa incolpate incolperai incolperà incolperete incolperanno |
INFINITO | |
Presente | |
arguĕre | incolpare |
INFINITO | |
Perfetto | |
arguisse | avere incolpato |
INFINITO | |
Futuro | |
arguturum esse, arguturam esse, arguturum esse, arguturos esse, arguturas esse, argutura esse... | essere per |
GERUNDIO | |
arguendi, arguendo, arguendum, arguendo... | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
argutŭm | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che incolpa |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.arguens Gen.arguentis Dat.arguenti Acc.arguentem Voc.arguens Abl.arguente, arguenti... | arguentes arguentium arguentibus arguentes arguentes arguentibus |
Femminile | |
Nom.arguens Gen.arguentis Dat.arguenti Acc.arguentem Voc.arguens Abl.arguente, arguenti... | arguentes arguentium arguentibus arguentes arguentes arguentibus |
Neutro | |
Nom.arguens Gen.arguentis Dat.arguenti Acc.arguens Voc.arguens Abl.arguente, arguenti... | arguentia arguentium arguentibus arguentia arguentia arguentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che incolperà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.arguturus Gen.arguturi Dat.arguturo Acc.arguturum Voc.arguture Abl.arguturo | arguturi arguturorum arguturis arguturos arguturi arguturis |
Femminile | |
Nom.argutura Gen.arguturae Dat.arguturae Acc.arguturam Voc.argutura Abl.argutura | arguturae arguturarum arguturis arguturas arguturae arguturis |
Neutro | |
Nom.arguturum Gen.arguturi Dat.arguturo Acc.arguturum Voc.arguturum Abl.arguturo | argutura arguturorum arguturis argutura argutura arguturis |
- Coniugazione completa di argui Forma passiva |
- Coniugazione completa di argui Forma passiva |